Tiny

Tiny is een enthousiast en vrolijk meisje van ongeveer 8 jaar, dat voor het eerst verscheen in 1954.  In volle babyboom vroeg Casterman aan de in Moeskroen geboren striptekenaar Marcel Marlier en de Frans-Belgische scenarist Gilbert Delahaye om een heldin te creëren voor kinderen van 5 tot 8 jaar.

Tiny groeit op in een geïdealiseerde wereld, en ze is een nieuwsgierig, intelligent en gevat kind. Door de realistische tekeningen en voor die tijd heel gebruikelijke namen, kunnen kinderen zich identificeren met de heldin en haar vriendinnen. Tiny’s avonturen spelen zich af in een serene dagelijkse omgeving. De titels van de albums kondigen direct aan welk verhaal de kinderen gaan lezen, waardoor een vertrouwensband ontstaat: de jonge lezers zullen nooit bang zijn als ze Tiny lezen, ze worden ondergedompeld in een geruststellende wereld. De volwassenen zijn liefdevol en de kinderen respecteren elkaar. In de eerste albums komt bijna niets of niemand de rust verstoren. Daarna maakt de heldin soms onvoorziene gebeurtenissen mee, hoewel die nooit ernstig zijn: ze wordt ziek (1976), ze verliest haar hond (1986), ze verdenkt haar buurvrouw ervan een heks te zijn (1989), ze valt van haar fiets (1996) enz.

In haar lange bestaan weerspiegelt Tiny de maatschappelijke evoluties waar de auteurs getuige van zijn. In het eerste album Tiny op de boerderij (1954) ontdekt ze de dieren van het boerenerf, in een tijd waarin het platteland en het boerenleven door stedelingen werden geïdealiseerd. In de volgende albums ontdekt ze verschillende vrijetijdsbestedingen (reizen, het circus, vakanties, de dierentuin, sport), in het tijdskader van de ‘Trente Glorieuses’, de naoorlogse bloeiperiode waarin consumentisme centraal stond. Comfort en moderniteit verschijnen in steeds meer huishoudens: huishoudelijke apparaten, auto’s, wonen in buitenwijken, maar ook luxueuze cruises (Tiny op de boot), trein- en vliegreizen enz. Aan het einde van de jaren tachtig evolueert de serie en krijgt Tiny steeds meer belangstelling voor natuur en ecologie (in 2009 verschijnt Tiny ontdekt de natuur).

In 1976 verruilt de heldin haar rok voor een jeans. In een interview uit 2004^[1] legt de tekenaar uit dat hij de outfit van Tiny heeft veranderd na kritiek op de talrijke tekeningen waarin het slipje van het meisje is te zien. Volgens hem probeerde hij de houdingen van jonge kinderen getrouw na te bootsen. Om zijn tekeningen zo realistisch mogelijk te maken, fotografeerden Marcel Marlier en zijn vrouw jonge meisjes^[2]. In andere albums maakt Tiny uitstapjes naar de wereld van de volwassenen en neemt ze deel aan huishoudelijke activiteiten, in een vorm van imitatie (L. Boudart, 2021). In Tiny speelt moedertje (1967) bijvoorbeeld, verschoont ze de luier van haar broertje, doet hem in bad en maakt zijn flesje klaar. In Tiny in de keuken (1974) volgt ze een recept terwijl haar broertje de afwas doet, in een decor dat de huishoudelijke apparaten van die tijd toont.

De heldin weerspiegelt dus het conformisme van de jaren vijftig van de vorige eeuw, maar ze toont ook het begin van de vrouwenemancipatie, door haar vindingrijkheid en alles wat ze leert (zoals zeilen, skiën, ballonvaart, enz.) (L. Boudart, 2021).

Met meer dan 150 miljoen verkochte albums tussen 1954 en 2022, in dertig verschillende talen, is de serie een doorslaand succes. Deze muurschildering werd ingehuldigd in 2004, ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de serie, waarbij rekening werd gehouden met de uitsparingen voor de vensters die enkele jaren later waren gepland.

^[1] https://www.liberation.fr/culture/2004/10/08/martine-50-ans-reculottee_495192/

^[2] https://www.sudinfo.be/art/1219851/article/2015-02-22/mouscron-petite-nathalie-a-ete-un-des-modeles-de-martine

Scenarioschrijver: Gilbert Delahaye (1923-1997)
Tekenaar: Marcel Marlier (1930-2011)

Uitgeverij: Casterman

Jaar waarin Tiny werd gecreëerd: 1954

Originele creatie van Marcel Marlier